Februari 2021
De juiste samenzwering
Column Dirk Follet
Het zal u niet verbazen dat ik online met plezier oorlog voer met vreemden. Het is onvoorstelbaar hoeveel domoren er rondlopen op het internet. Bijvoorbeeld die in de verkeerde samenzweringstheorie geloven, terwijl ik natuurlijk weet welke samenzwering echt is. Nee, om eerlijk te zijn geloof ik zelden in een samenzweringstheorie omdat ik me niet kan voorstellen dat je voldoende competente samenzweerders kunt vinden die hun mond houden. Regeringen en andere machtige organisaties bestaan namelijk uit mensen zoals u en ik. Stel je voor dat jouw bedrijf een samenzwering op poten moest zetten en uitvoeren zonder dat het uitlekt? Dat lukt natuurlijk nooit.
Veruit mijn favoriete onderwerp is de energietransitie. Die heeft vele vormen. Eén van mijn beste vrienden gelooft dat klimaatopwarming flauwekul is, een studiegenoot wil dat er meer atoomcentrales worden gebouwd, een paar anderen zeggen dat het te duur zal zijn of dat we ‘s nachts zonder elektriciteit zullen vallen. Want het probleem van duurzame energie is dat je het ergens moet opslaan, en dat is lastig. We vergeten gauw dat al onze fossiele energie eigenlijk opgeslagen zonne-energie is, maar dat argument is er alleen voor de vorm. Het brengt geen oplossing dichterbij.
Eén van de grote problemen is dat onze energienetwerken ongelooflijk complex zijn, met variabele vraag en nu ook met variabel aanbod. Dat is moeilijk in een werkend model te vatten, vandaar dat het ook moeilijk is om voor te stellen hoe en wanneer dat zou kunnen werken. Maar u mag ervan uitgaan dat er keihard aan gewerkt wordt aan de wiskunde die nodig is om zo’n model te bouwen. In een technisch magazine las ik dat een paar ingenieurs ijzerpoeder willen gebruiken als energieopslag. Je kunt het in een aangepaste kolencentrale gewoon verbranden, er komt geen CO2 bij vrij, en je kunt het risicoloos op een boot vervoeren van een zonnig land waar ze roest omzetten in ijzerpoeder naar hier. Ik vermeld dit voorbeeld omdat het aantoont dat we in alle hoeken en gaten naar oplossingen zoeken, ook op plaatsen waar je het niet zou verwachten.
Het suggereert ook dat er nog wel op meer plaatsen oplossingen liggen die we ooit hebben bedacht, maar waarvan wij zelf het nut niet inzien, of waarvan we ons niet kunnen voorstellen hoe het op grote schaal zou kunnen werken. Dat is iets waar we wel vaker last van hebben: een gebrek aan voorstellingsvermogen. Ik zal het u niet verwijten, maar het zou wel goed voor ons allen zijn als we een plek hebben waar we onze oplossingen met anderen kunnen delen die er wel de potentie van inzien. Misschien is dat wel iets voor een brancheorganisatie. Het punt is namelijk niet dat de oplossing ligt in één allesomvattend plan wat ergens wordt uitgebroed, maar in een samenspel van heel veel soms heel kleine stapjes.
Dirk Follet bedenkt en realiseert gebouwen die de schijn hooghouden dat de wereld eenvoudig is.
Reageren?
Twitter @dirkfollet
vvplus@follet.nl