Oorlog

Dat ging zo: In januari werd onze baby geboren en werd het ook echt koud. We woonden in een oud gebouw wat al decennia op de stadsverwarming was aangesloten en net gerenoveerd. Je zou dus redelijkerwijs mogen verwachten dat het er lekker warm werd. Helaas had de eigenaar voor het installatiewerk de firma Beunhaas & Prutser bv ingeschakeld. Ik bespaar u de ravage die ontstond toen de stadsverwarming in de herfst voor het eerst ging draaien.

De echte oorlog begon in 2020 toen de winter zich aandiende. Op dat moment kon de huisbaas niet meer ontkennen dat de radiatoren onvoldoende warm werden. Gauw werden er elektrische radiatoren bijgeplaatst en probeerde iemand het huiswerk te doen wat voor de renovatie had moeten gebeuren: ‘hoeveel en welke radiatoren hebben we nodig’. En nog was het niet voorbij: de nieuw ingehuurde firma Knoeier & Beunhaas bv verscheen met drie nieuwe radiatoren. Een halfuur later vertrokken ze weer met dezelfde radiatoren - uiteraard zonder succes.

In België was de oorlog van een andere aard. Mijn vader woont alleen in het grote ouderlijk huis en de verwarming werkt alleen op de plaatsen en tijden die hem passen en niet waar en wanneer een baby wakker wordt. Gelukkig was daar de open haard. In de afgelopen 40 jaar heeft mijn vader de techniek voor vullen en vooral schoonmaken van een open haard grondig verfijnd. Hij is tenslotte ingenieur. Maar de gedachte dat na 40 jaar de techniek van stoffer en blik geëvolueerd is en dat een nieuwe generatie ingenieurs nieuwe ideeën meebrengt, was niet aan hem besteed. We besloten naar Slovenië te verhuizen.

Ons appartement in de Sloveense bergen beslaat de zolderverdieping van het huis wat we delen met mijn schoonouders. Het huis heeft vloerverwarming en op elke verdieping een thermostaat. Zolang we nog sneeuw konden zien op de bergen was er weinig aan de hand, maar in de lente werd het overdag warm. Ons dak is op het zuiden gericht zodat het binnen veel warmer werd dan de 22 °C die we op de thermostaat hadden ingesteld. Op het schermpje van de thermostaat konden we zien hoe warm. De vloerverwarming deed de hele dag niets, tot het moment dat de zon onder was en het snel afkoelde. Mijn schoonvader kon niet begrijpen dat de waarde op het schermpje niet hetzelfde was als de ingestelde waarde. Dat ontdekten we nadat de zon onder was en de verwarming op nachtstand ging. We kweekten al gauw de reflex om elke keer dat we de thermostaat passeerden, die terug op 22 °C te zetten. De oorlog duurde drie maanden.

Deze verhalen leren ons hoe makkelijk misverstanden over techniek ontstaan. Laten we eerlijk zijn, het is ons dagelijks brood. Hoe vaak hebben we niet uren besteed aan het uitleggen van een simpel stukje techniek, om het dan maar op te geven en iets erbij te plaatsen wat eigenlijk overbodig is maar wat de gebruiker begrijpt?